Babka ziemniaczana

Babka ziemniaczana, znana również jako białoruska babka, to tradycyjne danie kuchni wschodnioeuropejskiej, które zachwyca swoim niepowtarzalnym smakiem i konsystencją. Ta delikatna, puszysta i aromatyczna babka jest przygotowywana z głównie dwóch składników – ziemniaków i jajek. Ten sycący, ale jednocześnie lekki wypiek, idealnie komponuje się zarówno na śniadanie, jak i na obiad czy kolację. Ziemniaczana babka jest doskonałą alternatywą dla tradycyjnego chleba, a jej wyrazisty smak podkreślają dodatki, takie jak masło, kwaśna śmietana czy dżem. Niezależnie od okazji, babka ziemniaczana z pewnością zaspokoi podniebienia i oczaruje smakoszy.

Składniki:

• 2,5 kg ziemniaków
• 3 jajka
• 2 cebule
• 3-4 płaskie łyżki mąki
• 400g boczku wędzonego
• 400g kiełbasy (u mnie podwawelska)
• mielona słodka i ostra papryka
• majeranek
• gałka muszkatołowa
• sól, pieprz
• łyżka posiekanej natki pietruszki

Babka ziemniaczana – jak zrobić?

1. Boczek i kiełbasę pokroić w kostkę. Podsmażyć do miękkości na wytopionym boczku, dodać posiekaną cebulę. Odstawić do wystygnięcia.
2. Ziemniaki umyć, obrać, zetrzeć na tarce o średnich oczkach. Odcisnąć nadmiar soku z ziemniaków (z soku wytworzy się skrobia, którą należy dodać do masy ziemniaczanej). Do startych ziemniaków dodać usmażony boczek, kiełbasę i cebulę wraz z wytopionym tłuszczem. Wbić jajka, dodać mąkę, posiekaną natkę pietruszki i przyprawy. Wszystkie składniki dokładnie wymieszać.
3. Formę żaroodporną (u mnie 18/32 cm) natłuścić, wysypać bułką tartą i wyłożyć masę ziemniaczaną. Babkę piec ok.1,5 godz. w 180 st. Podawać pokrojoną w kwadraty z kleksem śmietany. Smacznego!

Babka ziemniaczana

Babka ziemniaczana to babka z utartych surowych ziemniaków, wymieszanych ze skwarkami ze świeżo stopionego boczku lub słoniny, pikantnie przyprawionych i zapieczonych w piecu lub piekarniku na złocisto-brązowy kolor. Jest tradycyjną potrawą kuchni białoruskiej, ale też jest bardzo popularna na Suwalszczyźnie, skąd pochodzę.

W czasach sowieckich babkę ziemniaczaną pieczono w uprzednio nagrzanym piecu w żeliwnym naczyniu przez kilka godzin, co nadawało jej niepowtarzalny smak, zapach i konsystencję. Upieczoną babkę ziemniaczaną krojono na duże kawałki i polewano na talerzu śmietaną lub sosem grzybowym. Do podsmażonych na złoty kolor kawałków babki ziemniaczanej podawano porcję kiszonej kapusty. Zwyczaje te pozostały do dziś. Wciąż pamiętam smak podsmażanej na drugi dzień babki… Bardzo lubiliśmy ją zajadać z dużą ilością gęstej śmietany lub popijać kubkiem zimnego mleka. Mama zazwyczaj przygotowywała ją w sobotę lub niedzielę, bo, żeby przygotować ją dla dużej rodziny potrzeba było czasu.

Uwaga: potrawa dość ciężko strawna, dla osób nie mających problemów żołądkowych.