Kartacze

Kartacze to klasyczne danie kuchni polskiej, szczególnie popularne na Podlasiu i Warmii. Choć w innych częściach Polski nazywane są po prostu kopytkami, to jednak nazwa „kartacze” ma w sobie niepowtarzalny folklor i tradycję. Składniki są proste i łatwo dostępne: ziemniaki, mąka, mięso mielone, cebula i kilka podstawowych przypraw. Istotą kartaczy jest ich charakterystyczny kształt, przypominający bryłkę, którą uzyskuje się poprzez staranne formowanie ciasta. Serwowane są najczęściej z cebulą lub smażonym boczkiem, tworząc niezwykle sycące i rozgrzewające danie. Idealne na chłodniejsze dni lub jako propozycja dla miłośników tradycyjnej kuchni.

Składniki:

• Ziemniaki – 1 kg
• Skrobia ziemniaczana
• Jajko
• Sól, pieprz
• Farsz:
• Mięso mielone drobiowe – 400 g
• Natka pietruszki suszona – 1 łyżeczka
• Sól, pieprz, majeranek
• Cebula
• Czosnek – 1 ząbek
• Oliwa do smażenia
• Do polania:
• Boczek
• Cebula
• Słonina wg uznania

Kartacze – jak zrobić?

Sposób przygotowania:

1. Przygotowanie:
   Cebulę obieram, kroję w drobną kostkę i podsmażam na oliwie, aż się zarumieni. W połowie smażenia dodaję czosnek przeciśnięty przez praskę, redukuję moc palnika. Wystudzoną cebulę z czosnkiem dodaję do mięsa, mieszam i doprawiam. Ziemniaki obieram i myję, następnie mniejszą połowę gotuję w osolonej wodzie. Drugą część ziemniaków ścieram na tarce o drobnych oczkach. Ziemniaki przekładam na sito lub gazę, odsączam nadmiar soku. Sok ziemniaczany odstawiam, powinna zostać sucha masa ziemniaczana. Gotowane ziemniaki przeciskam przez praskę i odstawiam do wystudzenia. W przypadku posiadania lepszych i mącznych ziemniaków dodanie skrobi ziemniaczanej powinno być zbędne lub dodanie w śladowej ilości. Mąkę ziemniaczaną lub osad z odlanego soku ziemniaczanego ( skrobia ) dodaję w ilości odpowiedniej do uzyskania konsystencji, aby móc je zlepiać. Wielkość klusek zależna jest od upodobań. Zwilżonymi dłońmi odrywam z ciasta ziemniaczanego kawałek, następnie formuję dłońmi spłaszczony placek na środek nakładam łyżkę farszu. Kluskę zlepiam i formuję odpowiedni kształt. Gotuję w osolonym wrzątku, kiedy wypłyną na powierzchnię wody zmniejszam moc palnika i gotuję w czasie 15-20 minut. Wyjmuję jednego i sprawdzam w przekroju czy mięso jest ugotowane. Kartacze wyjmuję łyżką cedzakową. Podaję ze skwarkami lub cebulą.

Smacznego,

Kartacze – dodatkowe informacje

Kartacze zwane także cepelinami to potrawa regionalna północno-wschodniej Polski. W kształcie kolistych klusek lub elipsy, przygotowane z masy ziemniaczanej lub mączno-ziemniaczanej, nadziane mięsem, kapustą, grzybami, a nawet serem. Najczęściej podawane w towarzystwie cebuli, skwarków lub gęstej śmietany. Potrawę najczęściej można spotkać w domach Suwalszczyzny i Podlasia. Natomiast na Litwie odpowiednikiem kartacza jest cepelin, polany gęstą śmietaną. Dzisiejszy post to moja wariacja na temat kartaczy z mięsem mielonym drobiowym, ze względu na juniora. Zaś te prawdziwe nadziane są mięsem wołowo-wieprzowym, lub gotowanym w rosole i nie mają przede wszystkim dodatku mąki. Dobry ziemniak to podstawa w tym daniu. Owszem ich przygotowanie jest czasochłonne, ale efekt końcowy i smak wynagrodzi wszystko. Polecam.